Gdybym miała wskazać miejsce na ziemi, które jest i całą pewnością i bez chwili zastanowienia wskazałbym Rezerwat Przyrody Beka. Miejsce które towarzyszy mi właściwie od najmłodszych lat, gdyż wychowałam się w Smolnie i do Osłonina czy Mrzezina miałam niedaleko.
Gdybym miała wskazać miejsce na ziemi, które jest i całą pewnością i bez chwili zastanowienia wskazałbym Rezerwat Przyrody Beka. Miejsce które towarzyszy mi właściwie od najmłodszych lat, gdyż wychowałam się w Smolnie i do Osłonina czy Mrzezina miałam niedaleko. Rezerwat swoim obszarem obejmuje tereny nad Zatoką Pucką u ujścia rzeki Redy do Bałtyku. Nazwa została zapożyczona od nieistniejącej już miejscowości Beka, która to została dosłownie wchłonięta przez wodę. Pozostałościami przypominającymi o tym jest stary, drewniany krzyż oraz kamienne fundamenty.
Ze względu na unikatową florę która powstała tam dzięki wylewom słonej wody na łąki oraz przez wzgląd na niezwykle rzadkie żyjące tam ptaki, miejsce to zostało objęte aż dwoma obszarami Natura 2000. Obszarem Specjalnej Ochrony Ptaków „Zatoka Pucka” oraz Specjalnym Obszarem Ochrony Siedlisk „Zatoka Pucka i Półwysep Helski”
I Choć rezerwat swym obszarem obejmuje powierzchnię około 193 ha to miejsc do podziwiania i łączenia się z naturą jest naprawdę sporo. Co przyciąga mnie najbardziej to przede wszystkim spokój. O ciszę co prawda ciężko, gdyż odgłosy wydawane przez ptaki od wczesnych godzin porannych rozbrzmiewają dookoła to mimo to jest tam bardzo spokojnie. Niemal dziewiczo. Mogę znaleźć tu skrawki plaży pozbawione tłumów turystów. Ogólnie ludzi, bo nie każdemu chce się przedzierać przez łąki, zalewiska, kałuże aby dostać się nad wodę.
Ze względu na to, ze również teraz mam bardzo blisko do Rezerwatu (około 5km) jestem w stanie dostać się tam w mgnieniu oka kiedy tylko widzę za oknem, że jest szansa na dobre światło. Piękno tego miejsca oczarowuje mnie za każdym razem.
